top of page
Αυτός ο ιστότοπος σχεδιάστηκε με το εργαλείο δημιουργίας ιστοτόπων
.com
. Δημιουργήστε τον ιστότοπό σας σήμερα.Έναρξη τώρα

Θεραπείες

Εμφράξεις πρόσθιων και οπίσθιων δοντιών
Ενδοδοντικές θεραπείες
Περιοδοντικές θεραπείες

Οι εμφράξεις (σφραγίσματα) των πρόσθιων και οπίσθιων δοντιών αποτελούν την πιο συχνή οδοντιατρική θεραπεία. Πραγματοποιούνται από πολυμερή αισθητικά υλικά όπως είναι οι σύνθετες ρητίνες, τα compomers, τα giomers, όπως επίσης και από ρητινωδώς τροποποιημένες ή συμβατικές υαλοϊονομερείς κονίες, ανάλογα από την έκταση, τη θέση και τον τερηδονικό κίνδυνο του ασθενή μας. Οι σύγχρονες σύνθετες ρητίνες διαθέτουν υψηλού επιπέδου αισθητικές ιδιότητες και ποικιλία αποχρώσεων με αποτέλεσμα να προσομοιάζουν απόλυτα στους εναπομείναντες οδοντικούς ιστούς. Με την υψηλή ποιότητα των εμφρακτικών υλικών που χρησιμοποιούμε (3Μ ESPE, Ivoclar-Vivadent, Voco, SDI, Dentsply, Shofu, Hereaus, GC κ.α.) εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή θεραπευτική αντιμετώπιση και αισθητική. Ορισμένα από αυτά τα υλικά απελευθερώνουν και φθόριο προσφέροντας επιπλέον προστασία από την τερηδόνα και τη διάβρωση. Επιπλέον, για τα οπίσθια δόντια χρησιμοποιούμε ειδικές σύνθετες ρητίνες που προσφέρουν μεγαλύτερη αντοχή και μακροβιότητα.

 

Σε οπίσθια δόντια όταν η έκταση της βλάβης είναι σημαντική και επεκτείνεται κάτω από τα ούλα η χρήση του οδοντιατρικού αμαλγάματος κρίνεται σκόπιμη για την επιβίωση του δοντιού. Επίσης, σε εκτεταμένες βλάβες ενδοδοντικά θεραπευμένων (απονευρωμένων) δοντιών είναι δυνατό να χρειαστεί η τοποθέτηση ενδοριζικού άξονα, ώστε να επιτευχθεί ικανοποιητική συγκράτηση του εμφρακτικού υλικού. Στα πρόσθια δόντια χρησιμοποιούμε αισθητικούς άξονες από ίνες υαλονημάτων. 

 

Πολλές φορές φορές όταν έχουμε απώλεια οδοντικού ιστού μεγαλύτερη από τα 2/3 του δοντιού χωρίς να επεκτείνεται υποουλικά μπορούμε να πραγματοποιήσουμε έμμεσες αισθητικές αποκαταστάσεις δηλαδή ένθετα ή επένθετα από σύνθετη ρητίνη ή πορσελάνη. Οι αποκαταστάσεις αυτές πραγματοποιούνται σε δύο επισκέψεις γιατί κατασκευάζονται στο οδοντοτεχνικό εργαστήριο και για αυτό έχουν υψηλότερο κόστος από τις άμεσες εμφράξεις. Έχουν όμως μεγαλύτερη αντοχή, άριστη αισθητική και πολύ καλή ανατομική προσομοίωση του δοντιού ειδικά σε μεγάλη απώλεια όμορης επιφάνειας όπου βρίσκεται και το σημείο επαφής των δοντιών.

 

 

Η περιοδοντική θεραπεία πραγματοποιείται με σκοπό τη θεραπεία των νόσων του περιοδοντίου, δηλαδή της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας.

Η ουλίτιδα είναι χρόνια φλεγμονή των ούλων που οφείλεται στην παραμονή μικροβιακής πλάκας και τρυγίας (πέτρας) στα δόντια. Τα ούλα αιμορραγούν με το βούρτσισμα, είναι ερυθρά και ελαφρώς πονάνε όταν πιέζονται. Η εξέλιξη της ουλίτιδας όταν δεν θεραπεύεται είναι η περιοδοντίτιδα, η οποία εμφανίζεται μετά από χρόνια κυρίως σε ηλικίες άνω των 40 ετών. Η περιοδοντίτιδα είναι πιο σοβαρή κατάσταση καθώς αρχίζει να καταστρέφεται το φατνιακό οστό που στηρίζει τα δόντια με συνέπεια τα ούλα να αρχίζουν να υποχωρούν, σχηματίζονται περιοδοντικοί θύλακοι και τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται σταδιακά μέχρι που στο τέλος πέφτουν. Επίσης, μπορεί να σχηματιστεί ουλικό απόστημα μια κατάσταση πολύ επώδυνη (έντονος πόνος, πρήξιμο), ενώ ίσως να χρειαστεί και χορήγηση αντιβίωσης για την αντιμετώπισή του.

 

Για την αποφυγή αυτών των δυσάρεστων καταστάσεων είναι σημαντικό ο κάθε ασθενής να επισκέπτεται τον οδοντίατρο τακτικά για έλεγχο και εκτίμηση της περιοδοντικής υγείας του. Ο χρόνος που πρέπει να πραγματοποιείται περιοδοντική θεραπεία εξαρτάται από την κάθε περίπτωση με βάση την βαρύτητα της νόσου και την προδιάθεση που υπάρχει και καθορίζεται από τον οδοντίατρο, ο οποίος δίνει και τις ανάλογες οδηγίες στον ασθενή για το θεραπευτικό πρόγραμμα που πρέπει να ακολουθεί στο σπίτι (βούρτσισμα δοντιών, μεσοδόντιος καθαρισμός, χρήση ειδκής οδοντόκρεμας, χρήση στοματικών διαλυμάτων). Σε φυσιολογικές καταστάσεις η τακτική περιοδοντική θεραπεία πρέπει να γίνεται κάθε 6 μήνες.  

 

Η περιοδοντική θεραπεία περιλαμβάνει τον υπερουλικό καθαρισμό των δοντιών με τη χρήση συσκευής υπέρηχων, την υποουλική ριζική απόξεση με την χρήση ειδικών ξέστρων, την στίλβωση με πάστα στίλβωσης και ελαστικού και αν απαιτείται η απομάκρυνση χρωστικών πραγματοποιείται με τη χρήση σοδοβολής. 

 

Οι ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) πραγματοποιείται όταν το δόντι έχει καταστραφεί σε τέτοιο βαθμό που μόνο με την έμφραξη (σφράγισμα) δεν είναι δυνατό να θεραπευτεί. Επίσης, μπορεί ένα δόντι να είναι ήδη "νεκρό" οπότε και πάλι η ενδοδοντική θεραπεία (ΕΘ) θα δώσει την λύση. Αν δεν γίνει έγκαιρα η ΕΘ τότε μπορεί να σχηματιστεί οδοντοφατνιακό απόστημα, μια κατάσταση πολύ επώδυνη και πολλές φορές επικίνδυνη (έντονος πόνος, πρήξιμο, πυρετός) που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε εξαγωγή του δοντιού. Η κατάσταση αυτή δεν θεραπεύεται ποτέ από μόνη της για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να αντιμετωπίζεται το ταχύτερο δυνατό, ενώ η λήψη αντιβιοτικών μπορεί να εξαλείφει τα συμπτώματα προσωρινά όμως μετά από τη δράση τους επανέρχονται.

 

Όταν γίνεται ΕΘ σε ένα δόντι πρώτα καθαρίζεται από την τερηδόνα και μετά με ειδικά εργαλεία καθαρίζεται το εσωτερικό των ριζών που είναι μολυσμένο. Οι ρίζες των δοντιών διέρχονται από μικρούς σωλήνες τους ριζικούς σωλήνες (ρ.σ.). Αφού καθαρίσουν οι ρ.σ. στη συνέχεια εμφράσονται με ειδικό υλικό (γουταπέρκα) και στο τέλος ακολουθεί η τελική έμφραξη του δοντιού. Ανάλογα με την απώλεια του δοντιου επιλέγεται το αν θα χρειαστεί τοποθέτηση ενδορριζικού άξονα ή κατασκευή στεφάνης (θήκης) για να προστατευτεί το δόντι από περαιτέρω καταστροφή.

 

Τα δόντια μπορεί να έχουν 1, 2 ή 3 ρίζες. Όσο περισσότερες είναι οι ρίζες που θεραπεύονται τόσο πιο δύσκολη και χρονοβόρος είναι η διαδικασία για αυτό ανεβαίνει και το κόστος της θεραπείας. Οι επισκέψεις στο ιατρείο μπορεί να είναι από 2 έως και πολύ παραπάνω ανάλογα από την περίπτωση, ενώ μεταξύ των επισκέψεων πρέπει να μεσολαβούν μερικές ημέρες. Σε όλη τη διάρκεια τη θεραπείας ο ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει τη μάσηση από την πλευρά του συγκεκριμένου δοντιού. Πάντα μετά το τέλος της θεραπείας είναι απραίτητος ο επανέλεγχος με ακτινογραφίες σε τακτά χρονικά διαστήματα που καθορίζονται από τον οδοντίατρο.

 

Προσθετικές αποκαταστάσεις

Όταν παρατηρείται απώλεια δοντιών για οποιονδήποτε λόγο απαιτείται η κατασκευή και τοποθέτηση οδοντιατρικών προσθετικών αποκαταστάσεων με σκοπό την επαναφορά της φυσιολογικής λειτουργίας της μάσησης, της αισθητικής, της φωνητικής λειτουργίας και της σύγκλεισης των δοντιών. Σε περίπτωση που δεν αποκατασταθούν έγκαιρα αυτές οι οδοντικές απώλειες, υπάρχει κίνδυνος για εμφάνιση σοβαρών προβλημάτων στο στοματογναθικό σύστημα, όπως η μετακίνηση των δοντιών με αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της σύγκλεισης, η επιβάρυνση των εναπομεινάντων δοντιών με αποτέλεσμα την επιτάχυνση της φθοράς τους, αλλά και την εμφάνιση αισθητικών και άλλων λειτουργικών προβλημάτων.

 

Ανάλογα με τον αριθμό, τον τύπο, την κατάσταση και την θέση των δοντιών που απομένουν αποφασίζεται και το ανάλογο σχέδιο θεραπείας, που μπορεί να περιλαμβάνει είτε ακίνητες προσθετικές αποκαταστάσεις, όπως γέφυρες και στεφάνες, είτε κινητές προσθετικές αποκαταστάσεις, όπως μερικές οδοντοστοιχίες (vitallium) όταν υπάρχουν δόντια ή ολικές οδοντοστοιχίες (μασέλες) όταν δεν υπάρχουν καθόλου δόντια. Το σχέδιο θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνει και συνδυασμό των παραπάνω εργασιών ή και τοποθέτηση και οδοντικών εμφυτευμάτων, που αποτελεούν σήμερα την πιο εξελιγμένη τεχνολογικά θεραπεία.  

  

bottom of page